De barok is een Europese stijlperiode die aan het begin van de 17e eeuw in Italië tot ontwikkeling kwam en tot in de eerste helft van de 18e eeuw voortduurde, en die zich kenmerkt door overdaad van vorm en heftigheid van gevoelsuitdrukking. Er wordt een onderscheid gemaakt tussen vroeg-, hoog- en laatbarok. De laatbarok wordt ook wel rococo genoemd.
De “Lodewijk stijlen” verwijzen niet naar één barokke stijl, maar naar een reeks Franse stijlen, elk vernoemd naar een koning uit het huis van de Bourbons en gebaseerd op barokke kenmerken.
De Lodewijk XIV-stijl (±1700-1740 in Nederland) is een zware, pompeuze en symmetrische barokstijl met veel symmetrie en acanthusmotieven, wat te zien is in het Paleis van Versailles.
De hierop volgende Lodewijk XV-stijl stijl (ook wel rococo, ±1740-1770 in Nederland) is een latere barokstijl is lichter, asymmetrisch en speels, met krullerige en natuurlijke ornamenten.
Hoewel alle Lodewijkstijlen een ontwikkeling zijn vanuit de barokke esthetiek, vertegenwoordigt de Lodewijk XIV-stijl de “pure” barokke vorm, terwijl de Lodewijk XV-stijl meer een overgang naar de lichtheid van de rococo is
