Wandfragment (vaatwerk) steengoed 30-95

Steengoed wordt heet gebakken (tussen 1150 en 1300 graden) en heeft een harde, niet poreuze scherf. Het wordt vooral gebruikt als drinkgerei en voor het bewaren van voedsel. Hoewel glazuren niet nodig is, krijgt het toch vaak een zoutglazuur. Tijdens het bakken wordt keukenzout (natriumchloride) in het vuur gegooid. Dit verdampt en verbindt zich met de klei. Het ijzergehalte van de steengoedklei bepaalt de kleur van het gebakken product. Bij veel ijzer kleurt de scherf bruin, bij weinig wit tot grijs.

Steengoed ontwikkelde zich in Europa vanaf de dertiende eeuw. Er zijn veel productiecentra binnen de driehoek Keulen-Koblenz-Aken in het Duitse Rijngebied. Kenmerkende decoraties zijn wapen- en portretmedaillons en verticale banden met Bijbelse of historische taferelen.

Tijdens het metaaldetecteren kom je vaak oranje steengoed scherven tegen. Mineraalwater werd namelijk in de 19de eeuw massaal in Duitse steengoed kruiken  bewaard. Deze kruiken zijn regelmatig gemerkt met een medaillon.

Een ander bekend van bruin steengoed gemaakt voorwerp is de baardmankruik. Ook hier worden regelmatig fragmenten van gevonden.

Een mooie database van merken (brunnenmarken) op mineraalwater flessen kun je hier vinden.

Fragmenten steengoed PAN 30-95